“Every child is an artist. The problem is how to remain an artist once he grows up.”
Pablo Picasο
Αλέξης Ακριθάκης
Ο Έλληνας εκπρόσωπος των «καταραμένων» καλλιτεχνών, που απαρνιόταν το όρο ζωγράφος.
Ο Ακριθάκης δημιουργούσε έργα όπου αρχετυπικά σύμβολα, συνεχόμενες λαβυρυνθοειδείς γραμμές και αμέτρητες δισδιάστατες φόρμες αραδιάζονται σε μία συνέχεια σαν κείμενο. Με μία απόλυτα προσωπική γραφή, πρωτόγονη, ανατρεπτική πέτυχε κάτι μοναδικό.
Καθιερώθηκε ως ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του Ευρωπαϊκού μοντερνισμού χωρίς να είναι ενταγμένος σε θορυβώδη κινήματα (Fluxus, Arte Povera κλπ) των ’70, ’80s.
Χωρίς πολιτικές ή κοινωνικές αναφορές, κλεισμένος στον κόσμο του, την παιδικότητά του, τις προσταγές των ενστίκτων του, τη μοναχική του γραφή.
Ο πρόωρα χαμένος Keith Haring ευλαβικά θα παραδεχθεί μετά από 2 δεκαετίες την επιρροή που έλαβε από τον Έλληνα ζωγράφο.
Keith Haring
Ο Νάνος Βαλαωρίτης έγραψε μεταξύ άλλων στον κατάλογο τις πρώτη ατομικής έκθεσης του Ακριθάκη, (Γαλλικό Ινστιτούτο, 1965): “Δεν είναι τεχνική μονάχα η αναπαράσταση, αλλά μια σειρά από πυροτεχνήματα κι αναλαμπές, αληθινές illuminations με τη διπλή έννοια της λέξης, όπως το θέλησε ο Rimbaud, δηλαδή όχι μόνο εικονογράφηση μεσαιωνικού χειρογράφου, αλλά και οραματισμοί, έννοια μέσα στην έννοια, μια λαμπρή νέα σελίδα για τα Ελληνικά μας μάτια, εμπειρίες θανάτου, μεταμορφώσεις και αναγεννήσεις, βαθιά λατρεία παλλόμενη από αληθινή συγκίνηση μέσα σ’ ένα όργιο από χρώματα και σχήματα”.
Ο Pollock, ως πρωτοπόρος του αφηρημένου εξπρεσιονισμού, δημιουργούσε με την τεχνική dripping, στάζοντας δηλαδή αδιάλυτο χρώμα σε απλωμένο στο πάτωμα μουσαμά. Η διαδικασία αυτή εξελίχθηκε σε μια “χορογραφία” όπου η απρόβλεπτη χρωματική σύνθεση ήταν αποτέλεσμα μιας πειθαρχημένης διαδικασίας. Τόσο ο αφηρημένος εξπρεσιονισμός όσο και οι επίγονοι του σουρεαλισμού ενσωμάτωσαν στοιχεία από την Ιαπωνική καλλιγραφία και τα Αραβικά μοτίφ. Αντιπροσωπευτική αυτής της τάσης η ομάδα Cobra (Appel, Constant, Corneille), ο Jean Tinguely και ειδικά ο μεγάλος Jean Dubufett, οι φόρμες του οποίου μοιάζουν σε μεγάλο βαθμό με του Ακριθάκη.
Jean Dubufett
Ο Έλληνας ζωγράφος φαίνεται σαν να τα υιοθέτησε όλα αλλά και τίποτα ταυτόχρονα.
“…εγώ φτιάχνω ιστορίες με λέξεις” έλεγε.
Ο Ελύτης μετέφραζε την μεταφυσική του ελληνικού τοπίου σε λέξεις και μετά τις συνέδεε σε ποίηση, ο Ακριθάκης σε σύμβολα και γραμμές.
Αυτός ο μετασχηματισμός είναι και η μεγάλη παρακαταθήκη του. Δεν υπάρχουν γιατί και πως.
Πηγή: Γιώργος Νομικός, από το artic.gr
Εικαστικό: Points & Picas για το Herakleidon Museum - Μουσείο Ηρακλειδών. Αν θέλετε να διαβάσετε όλο το άρθρο του Γ. Νομικού πατήστε εδώ Αν θέλετε να διαβάσετε για τα εργαστήρια του Μουσείου πατήστε εδώ